marijn deed

archief

eigen werk

eindregie

2022

waterlichamen

Hoe stroomt mijn individuele lichaam over in ons collectieve lichaam?

you till i die

Hoe leg ik bij elke nieuwe geliefde weer mijn harnas af?

K.U.S. _

een verzoeningsritueel

2021

broncode

een cirkel van voorouders, die als tijdmachine en kompas werkt

A MA ZON EN

een erotisch rouwritueel waarin liefhebben en sterven verstrengeld raken

2020

A MA ZON EN | eerste fase

Hoe moedig kunnen we in de wereld van nu staan?

ZIJN

Hoe treed je in tijden van crisis het noodlot tegemoet?

2019

NAAR IKEA

een romantische horror dankzij Hij en Zij

Trip to HEAL Schoenen uit, mondje dicht en dansen maar

geest en lichaam worden geprikkeld door de kracht van de verbeelding

LO LIE TAA

een kind dat zich mateloos aangetrokken voelt tot de verboden erotische wereld van volwassenen

2018

Een ziekelijk tekort | regie Fraslab

een ingeleefde, absurdistische studie naar het verschijnsel slapeloosheid

Prospero e Miranda

dochter zoekt vader in het labyrint van hoofd naar hart

Beton en Water | regie Fraslab

twee onverenigbare elementen in de liefde

WijkSafari AZC

door de ander te zien herken ik mezelf

Narziss I Hildegard I Goldmund

als de woorden komen zonder de muziek, zijn ze louter lege hulzen

2017

Nachtwerk

een duister, seksueel schouwspel, over grenzen, vrijheid en de grondvesten van het bestaan

Concert for Annoying and Supporting Angels

de onzichtbare wereld van dwang- en angststoornissen wordt hoorbaar en voelbaar gemaakt

de Louteringsberg

de ultieme vraag is: 'Hoe wil ik omgaan met mijn eigen dood?'

de Elyzeesche velden, een gelukzalig oord

Kunnen zussen zonder elkaar?

ri·tu·eel

(het; o; meervoud: rituelen)

de intiemste vorm van een theatrale ervaring

verder ontdekken?

de Louteringsberg

Een theatrale ceremonie waarin het publiek door één acteur en één muzikant wordt uitgenodigd om samen een individuele reis te maken om de eigen dood onder ogen te zien. Want misschien moeten we eerst iets fundamenteels van onszelf achterlaten om dichter bij vrijheid te kunnen komen.

Het idee voor de Louteringsberg werd geboren uit Marijns verlangen van om de Regie Opleiding aan de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten af te sluiten met een cadeau aan het publiek. Gemaakt door een groep gelijkgestemde kunstenaars. Als een geleid collectief stapten we, met zo weinig mogelijk aannames en vaste kaders, samen in het ongewisse op de eerste repetitiedag. Wel was er de anekdote over de merkwaardige dubbele zelfmoord van de Duitse toneelschrijver Heinrich von Kleist en Henriette Vogel in 1811 en het tweede deel uit Dante’s Goddelijke Komedie, de Louteringsberg uit 1315-1316, als artistiek fundament om vanuit te vertrekken.

in de pers:
“Ze lijkt zich in haar makerschap sterk in te zetten op een totaalervaring voor het publiek en toont zich daarin ambitieus en vindingrijk.”
– theaterkrant.nl

publieksreactie:
“Marijn Graven en haar team maakten voor mij met de Louteringsberg een werkelijk louterende ervaring. Individueel leg je als toeschouwer een weg af die je zijdelings via het verhaal van Henriette Vogel en Heinrich von Kleist voert naar een diep denken over je eigen leven en je eigen dood. De weg leidt uiteindelijk naar een situatie waarin iedere toeschouwer een zeer persoonlijke, “niet fictieve”, keuze maakt en dat is slim en ijzersterk.

De weg leg je letterlijk af: door het gebouw via een tekst op de vloer naar een prachtige vormgegeven serene ruimte. Iedereen krijgt eenzelfde hemd / jasje aan als de acteur en de muzikant dragen en neemt plaats op de grond aan een lage blankhouten tafel met daarin een gleuf waarin water staat en een bootje drijft. Doordat we allemaal onderdeel zijn van het toneelbeeld, keek ik ook naar de andere toeschouwers en werden zij zowel spelers in dit spel als medereizigers. Hoewel een zeer individuele ervaring door de vragen die zeer persoonlijk zijn en die je beantwoord op je eigen tempo in een ook weer wonderschoon vormgegeven formulier / boekje, voelde ik me verbonden met de anderen en was ik geroerd om ze te zien denken, twijfelen en worstelen. Troostrijk.”

– bezoeker van de Louteringsberg

credits: Elise van Dam, George Dhauw, Simone Eggen, Marijn Graven, Lucas de Groen, Karlijn Hemmer, Thomas Janssens, Maartje Prins